تو بگو :

می پاشم ابر را بر رخسار خورشید

تا شود رقیق ، تابش سوزانش

می زنم رنگ سبز بر جنگل

تا رسد به انتها ، فصل برگ ریزانش

می نهم پای بر روی جاده

تا بماند قصۀ سفر باقی

می خورم از جام ، جرعه ای می

تا بگویند از شراب و از ساقی

می مالم رنگ سرخ بر گُل

تا از گُلِ سرخ شود ، آکنده دنیا

می کشم بر برکه ها عکس ماهی

تا جهان باشد ، تهی از پرگار و گونیا

می بارانم از آسمان باران

تا شود جاری ، رودخانه در کویر

می گویم از ننگ و از دروغ

تا خسته شود ، دهان پر ز تزویر

تو بگو ، بگو که چه کنم با تو

تا گشائی چشم خوابت بر من

آئی از تخت قدرتت پائین

بسازی جهانی خرم و امن

----------------------------------------------

با تقدیم احترام ، بردیا امین افشار