شب و من :

شب مرا می جوید

در خِش خِشِ پایِ سایه ها

در مستیِ مرغان شب

در فریاد ، در اشکِ دایه ها

شب مرا می خواند

در پسِ انوارِ صبح سپید

در ورایِ مرزهای همهمه

در تفاوتِ پرهایِ پروانه و بید

شب مرا میبیند

در تابشِ نقره گون مهتاب

در جنگلِ ظلمت زدۀ خاموش

در درخششِ کرم شب تاب

شب مرا میشنود

در سکوتِ مرداب پیر

در زوزۀ وهم آلود گرگ

در جشنِ سرد آبگیر

شب مرا میکارد

در خاکسترِ خیسِ سکوت

در چشمِ خمارِ ستارگان

در اغوایِ آهنگ فلوت

شب مرا می سازد

در انعکاسِ مهتاب در آب

در مویۀ مرگبارِ جغد

در پایانِ کابوس ، در یک سراب

شب مرا می شکند

در طلوعِ خورشیدِ سوزان

در رنگهایِ سرخ پائیز

در سقوط ، در فصل خزان

----------------------------------------

با تقدیم احترام ، بردیا امین افشار