رویا :

پریدم از رویایت

نیمه شب با چشمی تر

دل را دیگر تاب نبود

به سویت برکشید پر

چه کسی تو را رویاند

در مخمل سبز زمین

چه کسی دام گسترد

بر راه و نشست به کمین

چه کسی آموخت

به تو گریاندن را

چه کسی خواست

از تو دل کندن را

آن ، که بود ، بست

چشمهایت را به دنیایم

آهنگی دیگر نواخت

تا نشنوی منبعد صدایم

باران می گرید اینک

هم بر تو ، هم بر من

تیشه خورده است

بر ریشه ها ، بر خرمن

برگها نمی رویند

در این آخرین بهار

عشق به رویای تو

دیگر نمی آید به کار

خواهم که ایستاده باشی

چون سرو در کنارم

بی تیری و کمانی

به غمزه گردی شکارم

بر کشم حضورت

در برم بی حجاب

غرق عشقت گردم

چون موج در آب

-------------------------------------------

با تقدیم احترام ، بردیا امین افشار