کی می تپد مستانه دل ؟

غنچه های ریز انگشت

می رویند بر درخت بازو

می شوند مشتی بزرگ

تا بگیرند از ناخدا ، پارو

می خواهند برانند کشتی را

به سوی جزیره های دور

به سوی دشتهای سبز و بارانی

به دیاری که می تراود از آن نور

می خواهند بسازند زندگی را

در مسیر وزش نسیم

بکارند دانۀ عشق ، در زمین

کنند عادلانه حیات را ، تقسیم

کِی می شود محقق این رویا ؟

نمی شود گل سرخ لگد مالِ چکمه ها

می روید در باغچه ، درخت اقاقی

می شود آزادی ، شعرِ تمام نغمه ها ؟

با نوازش دستهای مهربان وطن

کی از خواب بیدار می شود یتیم ؟

می نشیند شوق بر لبان کوچکش

می کُند خنده ، بی درد و بی بیم ؟

کِی میگیرد آرام ، قلم

مینویسد از عشق به جای درد

کِی می تپد مستانه دل ؟

می شود گرم در زمستان سرد ؟

-----------------------------------

با تقدیم احترام ، بردیا امین افشار