می سوزاندم :

وقتی که می شود برکه خشک

وقتی نمی بارد به دشت باران

می سوزاندم ، ابر در آسمان

وقتی که می شود ، لاله گریان

تا که می کُند ، پرواز گلوله

چون می نشیند مرگ به جان

می سوزاندم ، بازی می ، با نی

وقتی بر می خیزد ، از گلو فَغان

می رسد غروب ، می دمد شب

می کشد فریاد ، از درون ایمان

می سوزاندم ، قصۀ بهار با جوی

وقتی به خوابِ سنگین است وجدان

باز می آید به سراغم کابوس

می ریزد اشکِ لبخند بر ایوان

می سوزاندم ، سفر قاصدک در باد

وقتی که نیست ، ترنمِ عشق در میان

می بارد برف در جادۀ تنهائی

نمی شود از کوهساران ، رود روان

می سوزاندم ، نجوای شبنم با گل

وقتی خشک است ، لبهای جهان

----------------------------------------------------

با تقدیم احترام ، بردیا امین افشار