دل و قلم

تو ، چه کردی با من آن شب که به خیالم ، راهت بود چگونه کردی خانه در قلبم تا ساختم از دقایق ، برایت سرود تو ، چه خواندی که نشست چون شبنم ، بر گل سرخ رویایم از کدامین رود ، گشتی روان که ریختی بر حلقم و ، گَشتی همه دنیایم نشاندی آتش ، بر خرمن و بر جانم من برایت از شعله ، خانه ها ساختم سوختم ، اما نکردم هرگز گلایه به پیشوازت ، فرشی از دل و جان انداختم چون شکفتم در بستر رویایت فریاد زنان کردی از خواب بیدارم آخر این چه رسمی بود از تو که دهی درمان و کنی بیمارم آمدی ، افسوس که نماندی و رفتی من ماندم و یک قلب سوخته عشقی که آه شد و پاشید بر دشت من بودم و چشمانی ، بر افق دوخته --------------------------------------------------- با تقدیم احترام ، بردیا امین افشار,رسم زمانه,رسم زمونه رسول نجفیان,رسم زمانه این است ...ادامه مطلب